samochwała

samochwała
samochwała I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos VIIa, CMc., samochwałaale, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'osoba bezkrytycznie wychwalająca samą siebie, lubiąca się chwalić, chełpliwa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Okropny, niepoprawny samochwała. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}samochwała II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. samochwałaale {{/stl_8}}{{stl_7}}'kobieta bezkrytycznie wychwalająca samą siebie, lubiąca się chwalić, chełpliwa; chwalipięta (połączenie {{/stl_7}}{{stl_8}}ta samochwała {{/stl_8}}{{stl_7}}używane także w odniesieniu do osób płci męskiej) ' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • samochwała — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. samochwałaale; lm MB. samochwałały, D. samochwałaał (także DB. samochwałałów tylko o mężczyznach) pot. «osoba, człowiek lubiący się chwalić» Samochwała w kącie stała, nic nie robiła, tylko się chwaliła. (porzekadło) …   Słownik języka polskiego

  • chwalipięta — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. chwalipiętaęcie {{/stl 8}}{{stl 7}} z ironią, lekceważąco o lubiącym się chwalić, przechwalać czymś mężczyźnie, chłopcu; samochwała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Widzieliście kiedy takich chwalipiętów jak oni?… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chwalipięta — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. chwalipiętaęcie; lm M. chwalipiętaty, D. chwalipiętaęt (także DB. chwalipiętatów tylko o mężczyznach) pot. «ironicznie lub lekceważąco o kimś, kto się chwali; samochwała» Zganić nadętych chwalipiętów a. nadęte… …   Słownik języka polskiego

  • samochwalca — m odm. jak ż II, DCMs. samochwalcacy; lm M. samochwalcacy, DB. samochwalcaców → samochwała …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”